‘Zwaan Kleef Aan!’

Deventer de schoonste stad van Nederland.

Afgelopen week las ik in De Stentor dat door Team Toezicht in de klachtenlijst over 2008 afval met stip op nummer één staat. En dan hebben we het alleen over die keren dat er klachten via het gemeentelijk meldpunt binnenkomen. Meer dan 1800 klachten! De ergernis zal dus veel groter zijn, want niet iedereen dient een klacht in en vele mensen gedragen zich onverschillig ten aanzien van dit probleem.
Twee weken geleden berichtte ik over de schoonmaakactie op De Worp, een bewoner heeft z’n ergernis had omgezet in een positieve actie en samen met andere bewoners en met medewerking van Cambio de vervuilde strandjes aan de IJssel opgeruimd.
Een prima initiatief, dat de gewoonste zaak van Deventer moet worden. Want het wordt hoog tijd dat we voor een schone stad veel meer met elkaar gaan samenwerken en elkaar positief aanspreken.
Een mooie en schone straat of buurt is gewoon een belangrijke onderlegger voor een prettig leefklimaat. Het staat symbool voor zorgvuldig met elkaar omgaan.
Je zelf daar ook actief voor inzetten was vroeger heel gewoon, maar blijft ons aller verantwoordelijkheid en niet alleen die van de gemeente, de Cambio of Circulus.
Er zijn uitstekende voorbeelden van burgerinitiatief. Een er van wil ik hier naar voren halen omdat het zo praktisch is. Willem Vos kleurrijke initiatiefnemer van - en bevlogen leermeester op het reïntegratieproject de Bataviawerf in Lelystad, ergerde zich na zijn pensionering mateloos aan de sluipende verpaupering bij hem in de straat doordat iedereen zijn rommel liet liggen. Hij begon samen met zijn zonen stilzwijgend - uit het niets - een actie om zijn straat schoon te maken en te houden. Buurtbewoners verklaarden hem in eerste instantie voor gek, maar Willem hield onverstoorbaar vol. De andere toon was snel gezet, vanuit een soort schaamtegevoel boden andere bewoners aan -‘Zwaan Kleef Aan’ - om mee te helpen, omdat af en toe bukken een wereld van verschil maakt. Volgens Willem Vos moet je niet te gauw denken dat je in je eentje niets kunt bereiken. Inmiddels is vanuit zijn initiatief een Stichting Vrijwillige Zwerfaval Opruimers opgericht die Nederlanders wil stimuleren zelf ook de handen uit de mouwen te steken. Het zijn dit soort positieve initiatieven, ver weg van alleen maar klagen en cynisme, waar we er veel meer van moeten hebben. Wij hebben hier onze eigen Deventer Schoon Familie waar nog veel meer mensen lid van zouden kunnen worden. Zelf behoor ik al jaren tot die familie en het bevalt mij uitstekend en geeft me een goed gevoel!
Goed afvalbeleid is een goede mix. De gemeente schept de voorwaarden en handhaaft. Instellingen en organisaties zoals de Cambio en Circulus voeren uit en werken samen met burgers die niet alleen klagen, maar ook signaleren en zelf de handen uit de mouwen steken.
Jij en ik kunnen daar in samenwerking voor zorgen. Dan is het doel Deventer de mooiste en schoonste stad van Nederland een bereikbaar doel. Niet teveel praten, ‘ Jij maakt Deventer! Zwaan Kleef Aan!’

De onderhoudskosten van Luchtkastelen

Het is goed te merken dat er veel mensen op vakantie zijn. Ik ben zelf druk bezig met de voorbereidingen van mijn campagne. Ik kreeg veel enthousiaste reacties van mensen die mijn kandidatuur steunen en die mee willen helpen. Maar deze maand nog even niet. Logisch vanwege de vakantie. Ik heb afgelopen zondag een eerste interessante bijeenkomst belegd bij DOKH2O om mijn ideeën uiteen te zetten voor de nieuwe raadsperiode en mijn campagne.
En zoals dat hoort bij een eerste verkenning sprongen de ideeën over tafel, nog ongestructureerd maar wel geïnspireerd. Als lijsttrekkerkandidaat heb ik de behoefte aan een sterk inspirerend team van mensen om mij heen voor de campagne én de komende raadsperiode. De reacties die ik tot nu toe krijg geven mij het vertrouwen dat dat gaat lukken. Onderwerpen waarop ik me wil profileren voor de Partij van de Arbeid, die het politieke werk spannend maken en energie en vertrouwen geven dat is het wat ik zoek en aan wil werken.

Iemand speelde mij een artikel toe dat vandaag in ‘De Pers’ stond. Het ging over het ambitieuze ‘Adje theater’ in Tilburg waarvan de kosten gierend uit de klauw zijn gelopen zijn met alle gevolgen voor de politiek verantwoordelijken. Het artikel beschrijft dat het een structurele trend is dat bij overheden de kosten van ambitieuze projecten fors overschreden worden. De parallel is duidelijk. Tilburg staat niet op zich, het enorme gedoe om het stadskantoor in Deventer past naadloos in dat rijtje. Het College, inclusief onze eigen wethouders, hebben te lang vastgehouden aan mooie wensdromen. Het is een schande dat mijn partij die de discussie aan durfde te gaan over dit uit de hand gelopen project er vervolgens als enige op afgerekend is door alle andere coalitiepartijen. Berkelder heeft de raad verkeerd voorgelicht en het gevraagde onderzoek door de raad getraineerd. Het verantwoordingsdebat hierover in september of oktober zal daar duidelijk over moeten zijn.

Wim Kok zij ooit, ‘de onderhoudskosten van luchtkastelen zijn erg hoog’. Die bestuurlijke nuchterheid is soms volledig zoek in de politiek. Ja, we moeten een goede kantooraccommodatie en werkplek hebben voor onze ambtenaren, ja er moet een goede bibliotheekvoorziening komen, geen enkel discussiepunt, maar wel met de bestuurlijke nuchterheid en kloeke soberheid die bij deze tijd hoort. Ik kijk uit naar het verantwoordingsdebat in de raad na de zomervakantie.

Seef Moester, een Deventer sociaal democraat.

Afgelopen dinsdag ontving ik het droeve bericht dat oud-wethouder Seef Moester is overleden op 71-jarige leeftijd. Dat maakt je toch even stil. ik wil in dit blog stil staan bij zijn overlijden.

In de roerige zeventiger en tachtiger jaren was de Partij van de Arbeid volop in verandering, beweging en vernieuwing. Seef had zo z’n roots in de traditionele hoek van de Partij van de Arbeid. Als gewone Deventer jongen met een groot sociaal-democratisch gevoel sprak hem de vernieuwing wel aan; hij zocht het debat wel op en hield ervan te politiseren.
Eerst als raadslid en later als wethouder heeft hij zich ingespannen voor het links sociaal-democratisch gedachtegoed; ik denk hierbij aan een beroemde 1-meiviering die gezamenlijk met alles wat links was (van CPN tot de VARA) in Deventer in De Schouwburg werd gevierd onder het motto: Arbeid Adelt – Adelt Arbeid nog!
Met andere woorden, werken is goed voor de mensen maar het moet wel wat opleveren, zoals voldoende inkomen, een goed huis en voldoende kans op scholing. Dit verheffingsideaal van de Partij van de Arbeid, onlangs nog weer door Wouter Bos ter berde gebracht in een interview in De Volkskrant, was Seef uit het hart gegrepen, betrokken op mensen zoals hij was.
Ik zal in mijn herinnering dit verheffingsideaal van de Partij van de Arbeid zoals Seef dat in de praktijk bracht koesteren en levend houden. Ik wens de familie van Seef veel sterkte toe met dit verlies.

Seef bedankt voor je inzet voor de Partij van de Arbeid in Deventer.

Wat wil je later worden? Beroemd!

Afgelopen week keek ik in de wachtkamer (ja die van de kapper, de tandarts enz.) in de ‘Linda’, de glossy van Linda de Mol.
Achterin trof ik een artikel aan met foto’s van kleine meisjes in de leeftijd van 5 tot en met 9 jaar, die als volkomen sexy volwassenen geportretteerd waren in verband met deelname aan diverse Miss-verkiezingen. Uitgedost met volledige make-up, haardracht, sieraden en sexy kleding. Schrikbarend vond ik het feit dat met name de moeders deze meisjes pushten met o.a. deze quote: “even stil blijven zitten dan kan mama je beentjes scheren”- absurd en triest! Bovendien werden de meisjes ook koket met bijpassend schouderbandje en tuitlipjes afgebeeld als ontluikende sekssymbolen. Onlangs constateerden onderzoekers dat veel jongeren op de vraag ‘wat wil je later worden?’ als antwoord gaven ‘Beroemd!’ Een vak leren waarmee je gewaardeerd wordt in je eigen omgeving lijkt steeds minder aantrekkelijk. Het past helemaal in de moderne cultuur waar de invloed van de media steeds groter is geworden. Veel kinderen weten niet wat hun ouders voor werk doen. Het ontbreekt bovendien steeds meer aan herkenbare rolmodellen. Het maken van een realistische keuze voor je toekomst wordt daardoor steeds moeilijker.

In de middeleeuwen werden kinderen ook als kleine volwassenen afgebeeld, zie de portretten van het Spaanse Hof uit die tijd. Maar met de opkomst van humanisme en emancipatie kregen kinderen het recht op een eigen plek en ontwikkeling. Het kinderwetje van Van Houten hielp de kinderarbeid terug te dringen. Met de “ontdekking van het kind” kregen deze de mogelijkheden om te leren, spelen, sporten en kind te zijn; uit onderzoek blijkt dat pas op je 25ste je hersenen volgroeid zijn.

Net als de sexy outfit in het ene gezin vind ik ook een niqaab of burka voor kleine èn grote meisjes absurd. Als je zelf volwassen bent en de nodige levenservaring hebt opgedaan, moet je zelf een bewuste keuze mogen maken voor welke levensovertuiging, kledingstijl of carrière.

Dat brengt mij op het volgende: in Deventer wil de Simonschool een vestiging stichten. In andere steden waar deze Simonschool is gevestigd zitten de jongens en meisjes apart en zitten de meisjes (inclusief hoofddoek) achter de jongens zodat deze niet “opgewonden” worden. Die regel aan kinderen opleggen is seksualisering in de hoofden van ouders, die ze op hun jonge kinderen projecteren. Dat gaat mij echt tien mijlen te ver. Mogen kinderen in de leeftijd tot 10 jaar in ieder geval nog gewoon kind zijn!

Ik ben en blijf een trouw aanhanger van de opvatting: Samen onverdeeld naar het Openbaar Onderwijs. Ik wil goed, zo niet het beste onderwijs voor àlle kinderen en dat moet een bereikbaar ideaal zijn!
Want Christen Democratische lantaarnpalen zijn er niet, Groen Linkse speelkwartieren ook niet en sociaal-democratische schoolbanken evenmin. Gewoon goed onderwijs voor alle kinderen! Daar wil ik mij met overtuigingskracht voor in blijven zetten.

Ploegenspel

Je merkt aan alles dat het vakantietijd is. Scholen zijn gesloten, de raad is met reces. De Tour de France dendert door Frankrijk, waarbij een leiderschapstrijd door de sportjournalistiek wordt gecreëerd tussen de oude baas Armstrong en de jonge baas Contador.

Een prachtig boek voor de vakantietijd over de wielergeschiedenis is het boek van Peter Ouwerkerk over Rini Wagtmans (Ongekend); Rini Wagtmans die vanuit zeer moeilijke omstandigheden z’n leven vorm en inhoud geeft, sociaal maatschappelijk zeer betrokken is en het volgende credo hanteert; Er is altijd één iemand die niet onverbeterlijk is: Jijzelf. Rini Wagtmans is een geboren optimist, gelooft in zichzelf maar ook in aanpakken. Zijn plan Noodopvang Woning is een inspirerend voorbeeld van praktisch politiek bedrijven (Rini is ook nog raadslid geweest) waarbij een promillage van de reguliere woninghuur in een speciaal fonds ging om hulp te bieden als mensen financieel dreigden vast te lopen met het betalen van de huur. Een inspirerend boek voor bij de tent.

Want kamperen is weer helemaal terug van weggeweest lees ik in de krant. Mede als gevolg van de economische crisis. Ieder nadeel heeft zijn voordeel zou Johan Cruijff zeggen. Kamperen is voor mij een ontspannen manier van vakantie vieren waarin je elkaar wat makkelijker en informeler ontmoet dan in een appartementencomplex aan de Costa del Sol. Ik begrijp dat niet iedereen behoefte heeft aan ontmoeting, maar soms zijn we wel heel erg op onszelf geraakt. De Wet van de Wederkerigheid blijft een mooi uitgangspunt, ook in de informele sfeer van de vakantie, door elkaar te helpen bij het slootje graven rond de tent en vervolgens in de zon gezamenlijk barbecuet of jeu de boules speelt.

Zelf ben ik druk bezig mijn campagne uit te rollen. Ik heb deze week een gesprek gehad met mijn campagneleider en de PvdA afdelingsvoorzitter over hoe we die lijsttrekkerverkiezing gaan organiseren. Het is een nieuw benadering, dus we lopen daarbij tegen wat kinderziektes aan. Dat maakt het proces niet minder boeiend en interessant. PvdA leden hebben wat te kiezen in september, er zullen spannende debatten en informele ontmoetingen plaatsvinden.
Want hoe je het ook wendt of keert, politiek gaat niet alleen om ideeën en idealen, maar ook om de personen die deze willen realiseren. Er zullen dus ongetwijfeld accentverschillen zijn en dat zorgt alleen maar voor dynamiek die nu zo in de politiek ontbreekt. Ik richt mij in deze campagne echter niet alleen op mijn eigen leden. Deventer is mijn domein om mijn netwerk verder uit te bouwen.
Ik ben benieuwd of er naast Jos Pierey ook andere kandidaten zich aandienen. Hoe het ook verder gaat, het zal bij ons geen strijd zijn waarin iemand weg demarreert en de oude leider zit te mokken. Wie er bij ons ook lijsttrekker wordt, onze ploegentactiek zal er op gericht zijn dat Deventer de winnaar moet zijn.

Zin in de toekomst: Deventer, samen met jou, de schoonste stad.

Toen ik vorige week bekend maakte dat ik lijsttrekker van de PvdA in Deventer wil worden, heb ik een aantal onderwerpen genoemd waar ik heel praktisch mee aan de slag wil gaan. Deventer bloeit alleen als we er in slagen burgerzin te vergroten. We hebben met de beste bedoelingen burgers teveel klant gemaakt, die altijd wel redenen hebben om ontevreden te zijn en daardoor ook steeds minder zelf bijdragen aan de samenleving. Maar een stad met toekomst kan natuurlijk nooit zonder de eigen inzet van mensen zelf. We hebben de wijkaanpak, maar we moeten nog een slag dieper.
Een prima voorbeeld van burgerzin stond dit weekend in de krant over de schoonmaakactie van bewoners aan de Worp. Ze zijn het zat dat er op de strandjes zo’n rotzooi van wordt gemaakt door recreanten. Omgeven door slimme publiciteit hebben ze een schoonmaakactie georganiseerd.

Prima initiatief van Worpbewoners, die verantwoordelijkheid voelen en nemen! 100% jij maakt Deventer! zoals ik het voor me zie.

Maar het blijft natuurlijk een druppel op de gloeiende plaat als het gedrag van bezoekers van die strandjes niet verbeterd en we niet zoeken naar een langdurige oplossing voor een schone stad. Laat de wijk opdrachtgever worden voor Cambio en geef de wijk eigen bevoegdheden en speelruimte; dat kan de upgrade van de wijkaanpak worden.
Ik wil dat er een mentaliteitsverandering komt in de stad en met de inzet van iedereen in vier jaar Deventer de schoonste stad van Nederland maken. Een zichtbaar en duidelijk doel. Dat begint dus met investeren in die mentaliteitsverandering. Zijn er geen belangrijker problemen? zul je nu misschien denken. Ongetwijfeld, maar als we zo’n probleem op kunnen lossen door er enthousiast met elkaar onze schouders er onder te zetten, dan heeft dat ook een positieve invloed op andere zaken in de stad. Ik wil vooral einddoelen duidelijk formuleren. Hoe we ze bereiken, de weg er naar toe, daarin kunnen we veel meer bereiken door de creativiteit en inbreng van burgers. Heb je zelf al ideeën? laat ze mij weten. Ik zal een rubriek ‘Deventer de schoonste stad van Nederland’ in mijn discussiegroep aanmaken.
Tenslotte heb ik al wat ervaring als ‘Bep’ van de ‘Deventer Schoon Familie’ en heb ook niet zomaar de wedstrijd afvalarm winkelen bij de Jumbo gewonnen van mijn geduchte tegenkandidaat Vrolijke Toon.

Discussie?
Ik krijg veel positieve reacties op dit weblog. Een oud lid van Groen Links meldde mij dat hij zich teleurgesteld van die partij heeft afgewend. Oprechte pogingen om een discussie met Groen Links leden te voeren over de plannen van het stadskantoor werden resoluut de kop in gedrukt door het afdelingsbestuur en de Groen Links fractie. Als je in eigen kring het open debat al zo schuwt, hoe serieus neem je dan de Deventer bevolking? ‘Zin in de toekomst’ is de slogan die Groen Links gebruikt. Inderdaad ja, ik kijk ook vooruit, en ik heb zin in een heel andere toekomst. Een toekomst waarin wij samen Deventer maken.

Deventer op Stelten
Tot slot een kleine terugblik op een fantastisch weekend. De VVV heeft dit jaar de gemeenteraadsleden weer uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de opening van het Deventer op Stelten weekend; een waar genoegen was de voorstelling van de Deventer groep Gajes in de Bergkerk. Gajes laat zien dat in Deventer een goed cultureel klimaat leeft.
Voor de VVV, directeur en medewerkers/vrijwilligers, de complimenten dat zij ondanks het afhaken van sponsor Brand er toch in geslaagd zijn het evenement weer van topniveau te laten zijn; het geloof in de kracht van Deventer op Stelten heeft meer dan honderdduizend bezoekers een onvergetelijk weekend bezorgd.

Spa Rood voor een Deventer met bubbels

Sinds mijn weblog in de lucht is, heeft een groot aantal mensen al gereageerd! Dat verheugt me. Veel mensen geven aan mee te willen doen met een nieuwe politieke cultuur, meer open, verfrissend, met meer burgerzin en minder stadhuis. Mijn signaal dat het echt anders moet is goed opgepikt.
Deze site is voor mij een middel om jou te bereiken op momenten waarop het jou uitkomt. Maar natuurlijk gaat het mij om het echte contact in de stad. Daar ga ik actief mee aan de slag. Ik ga niet alleen luisteren ik wil mensen ook prikkelen en uitdagen en ik hoop dat wij elkaar ontmoeten!
Kruip dus uit je schulp en drink met mij een ‘Spa rood’. Ik nodig je bij deze uit. Jij en ik kunnen van Deventer een bruisende stad met bubbels maken. Ik heb een aantal pittige ideeën waarover ik met jou in gesprek wil.

Verantwoordelijkheid
Gisterenavond was een dramatische raadsvergadering waarbij het nieuwe college werd geïnstalleerd en mijn fractievoorzitter Matthijs Nijboer zijn functie heeft neer gelegd. De Partij van de Arbeid is hiermee de enige partij geweest die haar politieke consequenties heeft getrokken uit het in het slop geraakte stadhuisdossier. De andere hoofdrolspelers draaien lenig om de eigen bijdrage en verantwoordelijkheid heen, een schaamteloze vertoning, maar zo liggen de zaken nu eenmaal, ik kijk vooruit.
Het programma van het nieuwe college biedt weinig nieuws; een voortborduren op wat al in gang is gezet met hier en daar een kruimel voor de nieuwe Collegeleden, hoewel ik blij ben dat D'66 het raadgevend referendum handen en voeten wil geven; ik had niet anders van ze verwacht. De meeste zaken die nu gefinancierd gaan worden komen uit de Essentgelden; zoals Mathijs Nijboer al zei: het feestje van Essent wordt gevierd door het nieuwe college; geen verandering of vernieuwing.
Bij de voorgenomen investeringsplanning zitten heel veel goede zaken zodat eindelijk het baggeren van de grachten nu aan de beurt komt; een wens die al heel lang leeft. De meerderheid die dit College steunt zal elkaar goed vasthouden; schokkende zaken zullen er niet uit voortkomen. Ik ga er zakelijk en constructief mee om, al zal er op de winkel gepast worden. Maar samen met jou wil ik kijken hoe we die winkel eens flink kunnen uitmesten zodat jij je er ook thuis gaat voelen. Misschien is het nog even wennen voor je, maar ik herhaal, jij maakt Deventer tot wat het is, en daar moeten we elkaar vooral scherp in houden.
Bep Spa kandidaat lijsttrekker PvdA Deventer

voeg een berichtje toe bij reactie of reageer op de discussiegroep 'jij maakt Deventer'