zaterdag 11 juli 2009

Ploegenspel

Je merkt aan alles dat het vakantietijd is. Scholen zijn gesloten, de raad is met reces. De Tour de France dendert door Frankrijk, waarbij een leiderschapstrijd door de sportjournalistiek wordt gecreëerd tussen de oude baas Armstrong en de jonge baas Contador.

Een prachtig boek voor de vakantietijd over de wielergeschiedenis is het boek van Peter Ouwerkerk over Rini Wagtmans (Ongekend); Rini Wagtmans die vanuit zeer moeilijke omstandigheden z’n leven vorm en inhoud geeft, sociaal maatschappelijk zeer betrokken is en het volgende credo hanteert; Er is altijd één iemand die niet onverbeterlijk is: Jijzelf. Rini Wagtmans is een geboren optimist, gelooft in zichzelf maar ook in aanpakken. Zijn plan Noodopvang Woning is een inspirerend voorbeeld van praktisch politiek bedrijven (Rini is ook nog raadslid geweest) waarbij een promillage van de reguliere woninghuur in een speciaal fonds ging om hulp te bieden als mensen financieel dreigden vast te lopen met het betalen van de huur. Een inspirerend boek voor bij de tent.

Want kamperen is weer helemaal terug van weggeweest lees ik in de krant. Mede als gevolg van de economische crisis. Ieder nadeel heeft zijn voordeel zou Johan Cruijff zeggen. Kamperen is voor mij een ontspannen manier van vakantie vieren waarin je elkaar wat makkelijker en informeler ontmoet dan in een appartementencomplex aan de Costa del Sol. Ik begrijp dat niet iedereen behoefte heeft aan ontmoeting, maar soms zijn we wel heel erg op onszelf geraakt. De Wet van de Wederkerigheid blijft een mooi uitgangspunt, ook in de informele sfeer van de vakantie, door elkaar te helpen bij het slootje graven rond de tent en vervolgens in de zon gezamenlijk barbecuet of jeu de boules speelt.

Zelf ben ik druk bezig mijn campagne uit te rollen. Ik heb deze week een gesprek gehad met mijn campagneleider en de PvdA afdelingsvoorzitter over hoe we die lijsttrekkerverkiezing gaan organiseren. Het is een nieuw benadering, dus we lopen daarbij tegen wat kinderziektes aan. Dat maakt het proces niet minder boeiend en interessant. PvdA leden hebben wat te kiezen in september, er zullen spannende debatten en informele ontmoetingen plaatsvinden.
Want hoe je het ook wendt of keert, politiek gaat niet alleen om ideeën en idealen, maar ook om de personen die deze willen realiseren. Er zullen dus ongetwijfeld accentverschillen zijn en dat zorgt alleen maar voor dynamiek die nu zo in de politiek ontbreekt. Ik richt mij in deze campagne echter niet alleen op mijn eigen leden. Deventer is mijn domein om mijn netwerk verder uit te bouwen.
Ik ben benieuwd of er naast Jos Pierey ook andere kandidaten zich aandienen. Hoe het ook verder gaat, het zal bij ons geen strijd zijn waarin iemand weg demarreert en de oude leider zit te mokken. Wie er bij ons ook lijsttrekker wordt, onze ploegentactiek zal er op gericht zijn dat Deventer de winnaar moet zijn.

Geen opmerkingen: