Nieuwe Noaberplicht

In het NRC stond donderdag een artikel over de bevoogding van het kabinet van burgers. (Dit kabinet is slecht voor de democratie: Hans Engels NRC 13 08 '09) De toon van Rouvoet klinkt volgens het artikel veel te zwaar door met zijn opvatting dat burgers in het land genoeg hebben van het individualisme. Burgers zouden zich weer bewust zijn van de waarden van het gemeenschapsdenken. Het motto van het kabinet ‘samen werken en samen leven’ draagt dat uit, maar zonder veel zeggenschap van burgers zelf volgens het artikel.
Ik kan de opvatting in het artikel wel onderschrijven. De individualisering die heeft plaatsgevonden na de ontzuiling is niet meer terug te draaien. Het toegenomen gemeenschapsdenken van burgers is veel meer een kwestie van wensdenken van Rouvoet dan werkelijkheid.
Als het om gemeenschapsdenken gaat dan doe je dat juist op lokaal niveau, praktisch dicht bij huis, daar heb je als landelijke overheid nauwelijks invloed op. Je moet de denkkracht van mensen op alle niveaus aanspreken. Je spreekt ze aan op hun verantwoordelijkheid, maatschappelijk, cultureel en intellectueel. In Deventer hebben we veel talent. Actieve burgers, hardwerkende vakkrachten, hoogopgeleide deskundigen tot en met vasthoudende doorzetters die succesvol zijn in het zakenleven. Dat zijn bronnen waar we meer naar moeten luisteren als het gaat om de ontwikkeling van onze stad en die we moeten prikkelen en uitdagen om mee te doen.
Burgers zijn in die geïndividualiseerde samenleving vaak teveel een klant geworden, en voelen zich daardoor vaak te weinig mede verantwoordelijkheid voor of betrokken op wat er zich in hun directe omgeving afspeelt.
Ik wil dat de burgers zich wel verantwoordelijk voelen en dat de overheid (of wij als politici) deze uitdaging aangaan.
Niet probleemdenken, maar probleemoplossend samenwerken.
Deze opvatting is geen neo-liberale prietpraat van mij op weg naar een onverschillige overheid die burgers aan hun lot overlaat. Nee, het wordt de uitdaging om grenzen te verleggen en om actieve burgerzin te stimuleren.
Natuurlijk blijven er altijd mensen die steun nodig zullen hebben, daarvoor moeten we ons actief en met passie voor in blijven zetten.
Maar we moeten mensen die steun nodig hebben vooral helpen om naar vermogen zichzelf te helpen en dat hoeft niet altijd van top down en uitsluitend door professionals. Dat kan ook gewoon bottom up, met een overheid die faciliteert en niet domineert.
Mijn slogan ‘Jij maakt Deventer’ wil ik dan ook met volle overtuiging samen met de stad waar gaan maken. Wat we dicht bij de burger nodig hebben is nieuwe Noaberplicht en de moed om de denkkracht van de stad meer te gebruiken. Laat Rouvoet en ook Bos maar in Deventer komen kijken hoe we hier zelf - met ruimte voor individuele vrijheid – samen met elkaar de handen uit de mouwen steken voor een stad met toekomst.